Pojom, december 2009
Hoe zou het zijn met... de container?
Het reusachtige monster betreedt La Trinidad waar de container overgeladen zal worden in kleinere vrachtwagens.
Velen hebben heel hard gezwoegd (anderen zijn nu nog steeds een beetje aan het zwoegen), maar we keken er allemaal ongelofelijk naar uit: de aankomst van de stampvolle container uit Belgie hier in Pojom... hier volgt een verslagje!
Eerste weken van: bellen, mailen, stress, bellen, mailen en wachten...
Het beloofde spannend te worden: de container raakte maar niet uit de haven weg (reden: een onvoorstelbare papierenrompslomp) terwijl de tijd wel echt begon te dringen. Bert en Mattias van “Solar Zonder Grenzen” hadden hun vliegticket definitief geboekt: eind november zouden zij hier namelijk arriveren om de zonnepanelen op het dak van de school te installeren... 1 probleem, zonder container geen zonnepanelen natuurlijk! Met man en macht werd Caritas door ons gepusht om het zaakje vooruit te laten gaan! Bellen, mailen, opnieuw bellen, afspraken maken, banken aflopen en natuurlijk bellen... een helse week die onze zenuwen toch wel wat tartte! Uiteindelijk kregen we net op tijd de bevestiging: de container werd vrijgegeven en het transport kon beginnen! Opnieuw heel wat geregel (en toch ook weer enkele dagen) later lag het vast: op vrijdag 20 november zou de container in “La Trinidad” toekomen! (= het allerdichtste dorpje dat onze container kon bereiken via ‘mooie’ asfaltwegen, maar per camion ligt het toch nog 6 uur van Pojom verwijderd...)
(foto links) Wouter klopt de beveiliging van de container door. (foto rechts) Miet vertrekt huiswaarts met de eerst lading goederen. Nog een rit van 6 uur staat haar te wachten tot in Pojom.
Weekend van 20 tot 22 november: hard labeur in “La Trinidad”
Vrijdagmiddag 12.30u: Vol ongeduld staan we aan de rand van het dorp de container op te wachten, geen enkel risico wordt genomen, we zullen hem de juiste weg wijzen tot aan de ‘stelplaats’! Even verderop werd alles tot in de puntjes voorbereid: de bodega waar we de dozen zullen stapelen is leeggemaakt en netjes opgekuist, een stuk of 15 leerlingen van de basico en enkele andere pojomeros zijn superenthousiast om te helpen lossen, Tino staat paraat met zijn vrachtwagen om een eerste lading rechtstreeks naar Pojom over te brengen en de alcalde (burgemeester) van La Trinidad heeft zijn goedkeuring gegeven... kortom, we zijn er helemaal klaar voor!
En dat loont: de chauffeur manoevreert met een – het mag gezegd – INDRUKWEKKENDE KOLOS van een container vlotjes door de piepkleine nauwe straatjes van La Trinidad en al snel kunnen we er echt invliegen: Wouter gaat met een hamer het slot van de container te lijf en samen met Kurt sleept hij alles de container uit. Hanne coördineert het stapelen in de bodega om geen halve centimeter van de plaats onbenut te laten (wat achteraf gezien uiterst belangrijk bleek!). En al de rest helpt onder een brandende zon eerst met het vullen van de camion van Tino (die naast de reusachtige container een miniatuur camionetje lijkt) en daarna met het over het basketbalpleintje zeulen van alle volgestouwde bananendozen, lessenaars, kasten, bureaus, stoelen, ... tot in het schuurtje! En dit alles onder het nieuwsgierige oog van een heleboel kinderen en inwoners van La Trinidad!
Het uitladen vordert goed, onvoorstelbaar wat er allemaal in zo'n container kan!
Na een uur of vier en twee frisdrankjes later staat iedereen in schuim en zweet, maar het ‘klusje’ is wel geklaard! De bodega tsjokvol, de container lekker leeg... Onmiddellijk vertrekt Tino samen met Miet en alle Pojomeros terug naar Pojom, want er staat hen nog een rit van een goeie zes uur te wachten! Kurt en Wouter besluiten de wacht te houden in de schuur, zij zullen er als de stoere bewakers twee nachten kamperen (de bodega bleek namelijk niet honderd procent goed af te sluiten en we wilden alle miserie voorkomen...).
Ondertussen is er ook een Pojoms team hard aan het werk. Tupac, Lore en Bram zorgden ervoor dat de camion van Tino telkens snel en efficient uitgeladen kon worden in de school. Zij trommelden ook heel wat Pojomeros op om te helpen met het uitladen en het stapelen in de klaslokalen. Via gsm en skype houden ‘team Pojom’ en ‘team La Trinidad’ elkaar constant op de hoogte, qua teambuilding kan dat tellen!
En zo gaat het verder de zaterdag en zelfs de zondag: Tino vertrekt de zaterdag EN de zondag in het holst van de nacht richting La Trinidad... waar Kurt, Hanne en Wouter hem ’s morgens dapper staan op te wachten om zijn camion te vullen! Wanneer Tino ’s dan avonds al toeterend in Pojom arriveert, begint een bende Belgische en Pojomse enthousiastelingen meteen met het uitladen! En ook de alcalde droeg zijn steentje bij: zaterdagnamiddag komt ook zijn stampvolle en extra camion in Pojom aan.
Gelukkig had men in België al op de dozen geschreven wat er min of meer inzat: schoolmateriaal, materiaal voor de clinica... zeer handig en ontzettend veel tijd gespaard hier, bij het lossen van de camions konden we er meteen voor zorgen dat al het schoolmateriaal bij elkaar stond, dat alle dozen voor de clinica van Yalenhuitz samen stonden en ook de dozen voor de clinica van Pojom...!
Bert en Matias van Solar Zonder Grenzen zagen dat het goed was!
De komende weken
Ondertussen kregen we reeds bezoek van Solar zonder Grenzen. Deze organisatie die overal ter wereld zonnepanelen gaat installeren in gebieden waar elektriciteit niet vanzelfsprekend is, kroop een weekje op het dakje van de school in Pojom om hier ook de verlichting zijn intrede te laten doen. Het basismateriaal zat in de container, nadat gecontroleerd en geteld te hebben kropen Bert en Mathias op enkele dagen op het dak, kwamen ze tot de vaststelling dat er bouten tekort waren, maar dat werd snel opgelost. Daarna twee dagen onderweg om extra stekkerdozen, armaturen en kabels te kopen… Resultaat na een week in Pojom: vier stopcontacten en twee lampen in elke klas, elektriciteit voor een volledige computerklas en een volledige uitgeruste leraarskamer die waarschijnlijk ook al bureau voor de directeurs van de lagere en middelbare school zal dienstdoen!
Wat er nu nog zal volgen is het sorteren en daarna het inventariseren... elke doos wordt 1 voor 1 geopend en alles – tot het kleinste detail toe – wordt nu nog eens gegroepeerd per soort: scharen bij scharen, potloden bij potloden, pennenzakken bij pennenzakken, knuffels bij knuffels... ofwel verbanden bij verbanden, naalden bij naalden,... Na het sorteren wordt alles geteld zodat we een perfect beeld hebben van wat er hier nu aanwezig is en wat we kunnen gebruiken! Ondertussen beginnen we samen met de basicos (de middelbare schoolstudenten) de tafels in elkaar te zetten, de banken op te schuren, …
Een titanenwerk, maar wel heel erg de moeite waard...!Een dikke dankjewel aan iedereen die zijn steentje of steen bijgedragen heeft aan het heelhuids overbrengen en vullen van deze container! We houden jullie op de hoogte!
Heel wat middelbare leerlingen, mannen van de ouderraad en andere vrijwilligers kwamen het team van Solar Zonder Grenzen versterken!
De container nog even in cijfers...
- bijna een jaar duurde het vooraleer al het materiaal om de container gevuld te hebben verzameld werd
- de container stak in een dikke vier weken de Atlantische Oceaan over
- in drie dagen stond hij uiteindelijk in de klaslokalen van Pojom
- 4 camions zijn nodig om de container van 14800kg leeg te halen, 4 camions worden dus in pojom weer uitgeladen
- Tino rijdt 6 keer 6 uur van en naar Pojom in amper 3 dagen tijd
- Wouter, Kurt en Hanne overnachten 2 keer in de bodega van La Trinidad
- 2 leslokalen en een half worden helemaal vol gestapeld
- meer dan 30 mensen in Pojom waren 3 dagen constant met de container bezig
- om nog maar te zwijgen over het enorme aantal Belgen die zich er ook al voor ingezet had!
Groetjes van Wouter en Miet