Brieven uit Pojom

Moorsele, eind augustus 2009

Mensenlief,

Een nieuwe wending voor Vivir en Amor POJOM

Ook al zijn we nu eventjes thuis in België, toch denk ik dat het tijd wordt om een nieuwsbrief te schrijven over de toekomstplannen voor de "Casa Materna" in Pojom.

Toen we drie jaar geleden startten, na zes jaar Yalanhuitz, met de opbouw van de tweede gezondheidspost aan de overkant, van de ondertussen zo bekende "berg", waar de nood aan hulp in de gezondheidszorg ook erg groot was, wisten Kurt en ikzelf dat onze persoonlijke bijdrage ter plaatse, maar tijdelijk ging zijn. We hadden er toen een datum op geplakt: vanaf 2010 gaan we terug in België wonen en leven... en deze datum nadert nu met rasse schreden!

Nooit de bedoeling dat het project stopt:

Natuurlijk willen we niet dat de werking van de "Casa Materna" stopt, eens wij vertrekken. We vinden onze bijdrage ter plaatse zeker niet het belangrijkste en hopen van harte dat de "Casa Materna" toch verder blijft draaien om tegemoet te komen aan de grote nood die er ter plaatse nog is, qua gezondheidszorg.

We hebben in deze laatste drie jaar, wel altijd naar onze einddatum geleefd, samen met ons lokaal team. Daarom was de opleiding van onze lokale gezondheidswerkers, het op poten zetten van een vaste structuur zo belangrijk.

Zoektocht naar opvolging

Vooral het laatste jaar zochten we ook met veel inspanning naar "opvolgers" voor onszelf, wat in het begin echt niet eenvoudig was. We splitsen de organisatie van de "Casa Materna" ook op in twee luiken: het medische deel, en het coördinerende deel.

Van ons lokaal team, de gezondheidswerkers (Carlos, Ana, Isabela, Catarina en Antonio), zijn we nog steeds heel erg tevreden en hebben we alle vertrouwen voor de toekomst, maar om alles nú al over te nemen, lijkt het ons nog te vroeg. Hun werkervaring bij ons, is al bij al nog steeds pril, we passen ons nog steeds in beide richtingen aan, bv ivm het grote cultuur verschil... waardoor het nog enige jaren zal nodig zijn met een coördinatie van België uit.

Lokaal team als rode draad

Het lokale team is wel de rode draad in het geheel van de werking. Iedereen heeft steeds meer verantwoordelijkheden, iedereen kent beter en beter zijn taak... Medisch kunnen ze al de meest voorkomende diagnoses onderscheiden, gerichte vragen stellen aan de patiënten, hen al tot op een bepaald niveau onderzoeken, ze hebben kennis van de meest gebruikte medicamenten... Carlos en Antonio zijn ook actief in het labo. Ook administratief proberen we de taken wat te verdelen. Met het autorijbewijs van Carlos, die hij vorig jaar behaalde, kan hij zelfstandig naar de andere dorpen rijden voor consultaties of opleidingen voor de vroedvrouwen, of naar Sn Mateo om medicatie of naar het ziekenhuis in de stad Huehuetenango voor spoedgevallen. Kortom, de toekomstige medisch verantwoordelijken kunnen al een groot stuk rekenen op de ervaring van ons lokaal team.

Hulp vanuit Guatemala zelf

Om een medisch verantwoordelijke te zoeken voor de "Casa Materna" zijn we dan ook te rade gegaan bij het Ministerie van Gezondheidszorg in Guatemala. Al sinds februari trachtten we af te spreken met de hoofdverantwoordelijke dokters voor onze provincie, maar dit leek maar niet te lukken. Plots gingen we op goed geluk naar hun bureau, en verkregen we weer géén "vergadering", maar zeiden ze ons dat de verantwoordelijke dokters de week erop, bij ons in Pojom op bezoek gingen komen... 7 uren rijden over moeilijke wegen... eerst zien, en dan geloven; is in de loop der jaren een beetje onze eerste gedachte geworden.

Maar effectief, ze kwamen op bezoek. We kregen de mogelijkheid om alles en iedereen voor te stellen, de werking uit te leggen... We hadden een positief gevoel, en blijkbaar moet dit wederzijds geweest zijn, want enkele weken later kregen we het nieuws dat we twee Cubaanse dokters toegewezen kregen, en een hulpverpleegkundige. (Guatemala heeft al jaren een samenwerking met Cubaanse dokters die vooral in afgelegen streken werkzaam zijn) Voor de Cubaanse dokters waren we super in de wolken!! Voor de hulpverpleegkundige hebben we vriendelijk bedankt, omdat we graag willen verder werken met ons lokaal team gezondheidswerkers, die nu al zo ver staan in hun opleiding, en omdat het echte "Pojommeros" zijn, mensen die we vertrouwen. Carlos zat erbij in deze vergadering en zag en hoorde ook, dat we voor hen willen vechten, en hopen dat dit ook voor hen een motivatie is om verder mee te werken aan de toekomst van de "Casa Materna".

Niveau examen:

We vroegen of Carlos, onze promotor (gezondheidsmedewerker), binnen enkele jaren dát contract van hulpverpleegkundige zou kunnen krijgen vanuit het Ministerie, eens hij zijn diploma zou behalen. Ook hierop kregen we een positief antwoord. Ondertussen was Kurt al een tijdje bezig met Carlos bij te scholen met boeken vanuit de school ivm wiskunde en taal enz., om een niveau examen te kunnen doen.

Vanuit dit resultaat, zou Carlos kunnen verder studeren van op afstand, een bekend systeem in Guatemala voor mensen in afgelegen gebieden. Carlos heeft enkel een getuigschrift van het tweede leerjaar, maar mag volgend jaar naar het 5de en 6de in één jaar, als gevolgd van zijn goed niveauexamen. Daarna volgen er nog drie middelbare studiejaren voor hij kan beginnen met zijn studies voor hulpverpleegkundige die één jaar duurt. Nog enkele jaren te gaan dus, maar... niet onmogelijk.

Ook de andere promotoren, Ana en Catarina en Antonio zouden mogelijkheden kunnen krijgen, om ook deze richting uit te gaan.

Hoe zit het in Yalanhuitz?

Eva blijft het kliniekje in Yalanhuitz verder coördineren, maar combineert nu meer en meer een periode in het jaar van werken in Yalanhuitz, en daarna een periode werken in België. Er zijn dan steeds vrijwilligers die voor een periode van 7 maand ongeveer kunnen blijven, en opgeleid worden door Eva, en dan het werk verder zetten. We hebben meteen ook Cubaanse dokters gevraagd voor Yalanhuitz, maar de verantwoordelijke dokters wilden ook eerst samen met Eva een bezoekje brengen aan het kliniekje, en de kans zit er in, dat er misschien vanaf januari dokters zouden komen.

Eva was de laatste maanden in België en vertrekt nu samen met Freya, een vriendin die al een periode in Yalanhuitz als vrijwilligster meewerkte; op 1 september terug naar Guatemala.

Er was nu ook al een hulpverpleegkundige voorzien vanuit het Ministerie voor Yalanhuitz, maar tot op heden is die nog steeds niet toegekomen.

Wouter wordt de coördinator voor de Casa Materna in Pojom

Wouter Verstraete uit Geluveld wordt onze nieuwe opvolger samen met zijn vriendin Miet Cools uit Langemark. Twee jonge enthousiastelingen die beiden een passie hebben voor de plaatselijke, maar ook internationale jeugdbeweging, nl. de Chiro. Beiden hebben ze al meermaal bewezen dat ze van aanpakken weten en groepskampen en zo kunnen organiseren...

Wouter heeft: "Afrikaanse Talen en Culturen" gestudeerd, nee... "Lingala" is niet echt hetzelfde als de plaatselijke Maya-taal bij ons in Guatemala, maar dat komt wel in orde. Daarnaast heeft Wouter ook nog een Master gedaan van "Conflict and Development" en een rijk gevulde CV van activiteiten als vrijwilliger. Voor zijn studies maakte hij ook kennis voor enkele maanden met het leven in Afrika.

Miet studeerde: "Pedagogische Wetenschappen" en deed een Master in "Sociaal Werk", waardoor ze een grote interesse heeft om mee te werken in de school in Pojom. Ook zij heeft al een ervaring in Congo opgedaan via de Chiro.

Dat ze beiden uit een sociaal geëngageerde familie komen, is duidelijk omdat de beide ouders onmiddellijk al de handen in elkaar hebben geslagen, om samen een Benefiet te organiseren:

KOUDE SCHOTEL TEN VOORDELE VAN "VIVIR EN AMOR" GUATEMALA
Zondag 27 september vanaf 11u30 in ’t Zonnerad te Zonnebeke.
Klik hier voor meer info

 

Wouter en Miet

 

Wat met de school in Pojom?

Daar zijn we de laatste tijd ook wel héél veel mee bezig geweest. Steeds zijn er vrijwilligers die zeer goed hun best doen om Engelse les te geven, zowel in het middelbaar als in het lager. Stephanie uit Lier heeft er net zes maanden opzitten en Anneleen uit Ieper, zal het schooljaar in Pojom nu afwerken. Maar nu is ook Tupac (een halve Belg / halve Argentijn) toegekomen, die via de NGO "Volens" als jonge coöperant, één jaar structureel en pedagogisch zal meewerken. Dit houdt in dat hij vooral de plaatselijke leraars zal helpen ondersteunen en hier en daar de organisatie van de school proberen bij te sturen en tips geven, wat ons een zeer boeiende en nodige taak lijkt!

Nieuw schoolgebouw: Ook qua infrastructuur voor de middelbare school was er nog nood. Door ondersteuning van de West-Vlaamse provincie, werd er in Pojom de laatste maanden al 3 klaslokalen gebouwd, die nu zo goed als af zijn.

Maar er is nog meer nood... In het lessenpakket van de middelbare school zijn lessen informatica, "computación" verplicht. Vandaar ook een apart computerklasje nodig lijkt. Ook hebben de leraren van het lager onderwijs en het middelbaar nog geen lerarenkamer of vergaderzaal, die ook zou kunnen gebruikt worden als bibliotheek in de toekomst. En om het gerief van de container toch deftig te kunnen plaatsen, om dit beetje per beetje te gebruiken, zou een kleine opslagruimte ook welkom zijn. Daarom zijn er plannen om nog een gebouwtje erbij te laten bouwen in de komende maanden. Bouwplan van het schoolgebouw in bijlage; architect in spé: Lien Deltour

Computerklas en zonnepanelen: Voor het computerklasje, kochten we reeds 12 laptop computers via "Close the Gap". Om deze te kunnen gebruiken hebben we nog zonnepanelen nodig, mits er in het dorp nog bijlange geen elektriciteit is! De firma Ecostream in Maldegem beloofde "Vivir en Amor" te sponsoren en de nodige zonnepanelen en bijhorende batterijen en andere materialen te schenken, samen met misschien ook de steun van de West-vlaamse provincie! Moest dit allemaal lukken, zou dit ook super zijn!!

Bert Bernolet, van "Solar zonder Grenzen" (www.solarzondergrenzen.be) zou de zonnepanelen dan graag komen installeren op het dak van de school in Pojom, en 4 plaatselijke mensen opleiden tot "zonnepaneelkenners". Ook hiervoor worden er fondsen gezocht via een organisatie (www.ex-change.be/selectiecriteria.html) waarvoor we dringend de nodige sollicitatiedocumenten moeten invullen.

Nu nog het meubilair en het werkmateriaal: Daarom deden we een oproep om schoolmateriaal in te zamelen, om dit via een container naar Guatemala op te sturen. Ondertussen hebben we al heel wat kunnen verzamelen: een 100 tal schoolbanken, bijhorende stoelen, tafels, kasten, bureaus, schoolborden, papier, sportmateriaal, en hier en daar kleiner educatief materiaal zoals puzzels, schriftjes, mappen, balpennen, stiften, kleurboeken, boekentasjes...

Dank aan iedereen die zich hier voor hebben ingezet!

Wat is er nog te kort? Waar we nu nog naar op zoek zijn, is VERF! Olieverf en borstels om de muren te kunnen schilderen. Moesten jullie verfbedrijven kennen of weten wie er verfoverschotten heeft die ze zouden kunnen meegeven, zou dit heel erg welkom zijn.

Ook FILMROLPOTJES of staaltjespotjes, zijn we nog dringend naar op zoek omdat onze voorraad bijna op is. We gebruiken dit dagelijks in de gezondheidspost om stoelgang of urine te onderzoeken.

Wie graag nog klein schoolmateriaal zou meegeven, kan nog onze wenslijst raadplegen (op onze website), en het gerief dan in een goed verpakte en gesloten doos met opschrift van de inhoud, afgeven bij mijn ouders in de Jonkersstraat 35, 8800 Roeselare, vóór 15 september. (Losse materialen zullen we zondag 30 augustus al ingepakt hebben.)

Wanneer vertrekt de container en hoe?

Alle gerief wordt nu opgestapeld in een loods in Oostende. Vrijdag 18 september komt Broeder Willy met zijn vrachtwagen dit ophalen. Onder de vakkundige leiding van Broeder Willy, wordt de container in Essen op woensdag 23 september gevuld, helpers zijn zeker altijd welkom!

De container wordt verstuurd met de firma Transmarcom naar de haven Santa Tomas in Puerto Barios in Guatemala, en daar zou de container opgevangen kunnen worden door CARITAS Guatemala, als alles goed gaat. Meestal is het inklaren van de container in het land zelf, een moeilijke kwestie, maar met de hulp van de plaatselijke priesters in Pojom, de burgemeester, de bisschop in Huehuetenango met de nodige documenten en hun goedkeurende stempels zou dit moeten lukken via CARITAS... Laat ons hopen...

Dan is er nog het hele transport van de haven naar Guatemala stad, Huehuetenango en La Trinidad waar de container zou moeten gelost worden, en voorlopig zouden we alle gerief daar opstapelen. Met kleinere vrachtwagens uit Pojom zou dan alles opgehaald moeten worden. Spannende vooruitzichten!

Nog enkele nieuwsjes

Wist je dat...

  • ons "voorlopig" laatste vertrek op 07 september naar Guatemala nu echt wel spannend zal zijn...
  • en de terugkomdatum op 29 december nog vééél spannender
  • we in Pojom een super ontroerende en geslaagde sponsorloop hebben gehad met 111 deelnemers, op het zelfde moment als in Roeselare waar het even ontroerend en succesvol was!
  • we de laatste maanden terug veel goeie en toffe vrijwilligers en leuk bezoek hebben gehad! BEDANKT aan iedereen voor de grote steun en hulp, en om het Pojom-gevoel te kunnen delen!!!
  • de Casa Materna op volle toeren draait, en we steeds heel veel patiënten over de vloer kregen, die soms van ver kwamen
  • we het laatste jaar 3400 patiënten hadden, met enkel 4 a 5 effectieve consultatiedagen in de week, naast de opleidingsdagen, en daarmee het patiënten aantal blijft stijgen.
  • dat er bij de opleidingsdagen voor de vroedvrouwen, ook steeds meer en meer vroedvrouwen deelnemen uit de omliggende dorpen, en de sfeer er steeds goed in zit.
  • Vooral toen de auto het liet afweten de laatste keer toen we terug kwamen van een opleidingsdag in Tiactac. De versnellingsbak kapot... Alle vroedvrouwen moesten helpen duwen om de auto rollend te krijgen om zo te kunnen starten, en dan "in eerste" te blijven rijden, zonder stop naar de dichtstbijzijnde garage (nog 2u30 verder op smalle moeilijke bergwegen)... Het was niet alleen een duur avontuur qua kosten voor vervangstukken achteraf, maar met de duwende vroedvrouwen om de auto te kunnen draaien op een smal pad in de bergen om terug te keren in de andere richting, was het wel erg grappig: ze riepen allen samen: "en el nombre del Padre, del Hijo y el Espíritu Santo: PUJA PUJA PUJA... ze zijn trouwens gewend om aan te moedigen om te duwen é J
  • Tupac ook de nood zag en aanhoorde van de sportieve Pojommeros, om een betonnen basketveldje aan te leggen op het schoolplein in Pojom, (die nu in het regenseizoen onder de modder ligt), en via zijn gemeente Herent ondertussen daarvoor al subsidies gekregen heeft!
  • Sinds de komst van mama en papa met Pasen, we met hun videocamera al vele filmpjes hebben kunnen opnemen, en zo vele mooie momenten hebben kunnen vastleggen. Altijd welkom bij ons thuis om deze te komen zien... vanaf volgend jaar dan ;-)
  • Carlos, onze promotor ook tot president van het Comité voor de gezondheidszorg in Pojom, door een volksverkiezing is verkozen.
  • Lieze en Anniek mooie verjaardagskalenders hebben gemaakt met foto’s van Pojom, en deze verkopen aan 10 euro tvv "Vivir en Amor".
  • We op 28 juli feest hebben gevierd voor het 2-jarig bestaan van de "Casa Materna". De sfeer zat er zeker in met onze vrijwilligers en bezoekers uit België, de marimbamuziek uit Pojom, het touw-trek-tornooi voor de kleintjes, voetbaltornooi voor de grotere gastjes, en het basketbaltornooi voor de volwassen...
  • ’s Avonds terug veel volk kwam kijken naar de voorstelling die we presenteerden met de projector op het kliniekje, en waar we uitleg gaven over de werking en de toekomst van "Casa Materna" met als special guest: Martine "presidente" van onze bestuursgroep in België, die samen met haar vriendin Christine enkele weken de consultas in Pojom deden.
  • Bram, een enthousiaste jonge verpleger uit Zomergem, de komende 6 maanden nog bij ons blijft meewerken in de "Casa Materna" samen met het lokaal team, en nu de coördinerende functie op zich neemt terwijl wij nu hier enkele weken in België zijn. We hebben er alle vertrouwen in dat hij het heel goed doet, en naar horen zeggen via Martine is dit zeker waar. ;-)
  • Uiteindelijk de Cubaanse dokters niet met twee kunnen komen naar Pojom, maar slechts één dokteres. Natuurlijk beter één dan geen! Ze werkt plan 22, wat wil zeggen dat ze steeds 1 week in de maand rust mag nemen in de stad Huehuetenango. Vandaar we nog steeds medische vrijwilligers nodig hebben, liefst voor lange periodes om die tussenperiodes telkens op te vangen.
  • de Cubaanse dokteres Maierella heet, 32 jaar is, 9 jaar werkervaring heeft, haar man en twee kindjes in Cuba voor 2 jaar zal missen, en eigenlijk onvoorbereid in Pojom vorige woensdag is toegekomen. De organiserende Cubaanse chef heeft alle info en foto’s die we zo goed hadden doorgegeven via gesprekken en foto’s, blijkbaar niet aan haar doorgegeven. Daarom was Maierella nogal overstuur toen ze voelde hoe de wegen er bij lagen, hoe ver het was, dat er geen gsm-bereik is, geen tv... Maar ze zal zich wel aanpassen, en dan kan het alleen maar beteren. De samenwerking is nu gelukkig gestart, en we zullen trachten om het haar zo comfortabel mogelijk te maken en zijn er zeker van dat Bram, Tupac, Anneleen en Leidi haar zo goed mogelijk hebben opgevangen en verder zullen begeleiden.
  • Maierella, de Cubaanse dokteres in Pojom toekwam met witte schoentjes en een leren jasje, terwijl je in deze periode in Pojom veel beter af bent met goeie plastieken botten voor de modder en een regencape J
  • Wijzelf het wel zien zitten om terug in België te komen wonen en werken, maar de mensen, het leven, het werk en de voldoening ervan, de natuur, de eenvoud, de vriendelijkheid, ook het avontuur en de vrijheid van Guatemala, toch wel erg zullen missen...
  • Maar... daardoor Pojom, Yalanhuitz en "Vivir en Amor" niet zomaar zullen loslaten, en ons ook hier zullen proberen, in de mate van het mogelijke, te blijven inzetten.

Oneindige dank aan zó velen!!!

Pas dankzij de hulp en inzet van zó velen en de extra felle hulp en inzet van enkele mensen in het bijzonder, kunnen we "Vivir en Amor" verder draaiende houden, en de mensen in de afgelegen dorpen in Guatemala ondersteunen naar een betere toekomst. We proberen toch een gezondere toekomst te beogen en een toekomst met meer mogelijkheden om kennis op te doen, als basis voor hun eigen dromen.

Alle steun zal ook in de toekomst zeker welkom blijven! Ons verhaal over het reilen en zeilen in "Vivir en Amor" wordt zeker vervolgd...

We zullen alvast nog proberen te genieten van deze laatste maanden in Pojom, en onze opvolgers nog zoveel mogelijk ervaring trachten door te geven.

Laat ons samen duimen voor een mooie en goede verdere toekomst voor "Vivir en Amor" in Guatemala...

Heel veel liefs en dankbare groetjes,

Hanne en Kurt

Graag nodigen we jullie ook uit op de Projectenbeurs op zondag 20 september van 11-19u in het Provinciaal Noord-Zuid Centrum te Roeselare. Vele projecten worden er voorgesteld, wereldmuziek, zuiderse hapjes... en ook om 18u een optreden van Willem Vermandere samen met Mustapha. Toegang gratis. Meer info: www.west-vlaanderen.be/pnzc

Ana y Koerrr (Hanne en Kurt)